ทำไมเส้นด้ายจึงเปราะหลังจากการย้อมด้วยสีย้อมซัลเฟอร์แบล็ก? จะป้องกันได้อย่างไร? และควรใส่ใจอะไรบ้างในกระบวนการย้อม?

ทำไมด้ายปั่นจึงเปราะหลังจากกำมะถันดำการย้อมสี? จะป้องกันได้อย่างไร? เราควรใส่ใจอะไรบ้างในกระบวนการนี้?

สีย้อมซัลไฟด์แบล็กเป็นสารประกอบโมเลกุลสูงที่มีกำมะถันมากกว่า โครงสร้างของสีย้อมประกอบด้วยพันธะไดซัลไฟด์และพันธะโพลีซัลไฟด์ จึงไม่เสถียรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พันธะโพลีซัลไฟด์สามารถถูกออกซิไดซ์เป็นซัลเฟอร์ออกไซด์โดยออกซิเจนในอากาศภายใต้สภาวะอุณหภูมิและความชื้นที่เหมาะสม และจะทำปฏิกิริยากับโมเลกุลของน้ำในอากาศเพื่อสร้างกรดซัลฟิวริก ซึ่งจะลดความแข็งแรงของเส้นด้ายที่ปั่น ความเปราะของเส้นใย และเส้นใยทั้งหมดจะเปราะเป็นผงเมื่อปั่นอย่างรุนแรง ด้วยเหตุนี้ เพื่อลดหรือป้องกันความเสียหายจากความเปราะของเส้นใยหลังจากการปั่นเส้นด้ายด้วยกำมะถันดำการย้อมสีต้องใส่ใจจุดต่อไปนี้:

① ควรจำกัดปริมาณสีย้อมซัลเฟอร์แบล็คเบอร์รี และปริมาณสีย้อมผ้าไหมพิเศษไม่ควรเกิน 700 กรัม/ห่อ เนื่องจากปริมาณสีย้อมสูง โอกาสเปราะบางจึงสูง และความคงทนต่อการย้อมสีลดลง ทำให้ซักยากขึ้น

② หลังจากซักสีเสร็จแล้ว ควรหลีกเลี่ยงการซักทำความสะอาด สีที่ลอยอยู่บนเส้นด้ายที่ปั่นจะสลายตัวเป็นกรดซัลฟิวริกได้ง่ายในระหว่างกระบวนการจัดเก็บ และทำให้เส้นใยเปราะบาง

③ หลังจากการลงสีแล้ว จะต้องใช้ยูเรีย โซดาแอช และโซเดียมอะซิเตทในการบำบัดป้องกันความเปราะบาง

④ เส้นด้ายที่ปั่นจะถูกต้มในน้ำสะอาดก่อนทำการย้อมสี และระดับความเปราะของเส้นด้ายที่ปั่นหลังจากการทดสอบนั้นดีกว่าเส้นด้ายที่ต้มด้วยด่าง

⑤ ควรทำให้เส้นด้ายปั่นแห้งทันทีหลังจากย้อมสี เนื่องจากเส้นด้ายที่เปียกจะถูกให้ความร้อนระหว่างการเรียงซ้อน ซึ่งจะทำให้ปริมาณสารป้องกันการเปราะและค่า pH ของเส้นด้ายปั่นลดลง ซึ่งเป็นอันตรายต่อการป้องกันการเปราะ หลังจากอบแห้งแล้ว ควรทำให้เส้นด้ายปั่นเย็นลงตามธรรมชาติ เพื่อให้อุณหภูมิของเส้นด้ายปั่นคงที่ก่อนที่จะลดลงถึงอุณหภูมิห้อง

เนื่องจากไม่ได้ถูกทำให้เย็นลงหลังจากการอบแห้งและบรรจุทันที ความร้อนจึงกระจายตัวได้ยาก ซึ่งเพิ่มพลังงานในการย่อยสลายสีย้อมและกรด ทำให้เส้นใยเปราะได้ การเลือกใช้กาวซัลเฟอร์ดำชนิดป้องกันเปราะสีย้อม สีย้อมดังกล่าวได้รับการเติมลงในฟอร์มาลดีไฮด์และกรดคลอโรอะซิติกในระหว่างการผลิต ซึ่งทำให้เมทิลคลอรีนที่ได้มีคุณสมบัติวัลคาไนซ์ป้องกันเปราะดำ ทำให้อะตอมกำมะถันที่ออกซิไดซ์ได้ง่ายมีสถานะโครงสร้างที่เสถียร ซึ่งสามารถป้องกันการออกซิไดซ์ของอะตอมกำมะถันจนเกิดกรดและเส้นใยเปราะได้